عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



کیفیت مطالب واطلاعت چگونه است؟آیا راضی هستید؟

آمار وب سایت:
 

بازدید امروز : 71
بازدید دیروز : 12
بازدید هفته : 212
بازدید ماه : 1077
بازدید کل : 773232
تعداد مطالب : 226
تعداد نظرات : 15
تعداد آنلاین : 1

Yahoo Invisible Detector

 

معلم نورعشق تو تن تو   معلم لاله گون شد پیرهن تو

زاحوال خوشت کس را خبر نیست   چو دریا پاک بوده دامن تو

 هرسال بافرا رسیدن این  روزها ازماه اردیبهشت چه برای دانش آموزان امروز وچه برای دانش آموزان دیروز خود به خود خاطراتی از معلمان سالهای گذشته تداعی میکند.

کسانی که تنها برای ما به عنوان یک تعلیم دهنده در مدرسه نیستند بلکه اسوه ای از اخلاق ایثار  وشجاعت اند

بی شک همه ما  در محل زندگیمان چنین افرادی را می شناسیم که برای نجات زندگی دیگران جان خود را به خطر انداخته باشند ویا اقلا در خبرها از این دست فداکاری ها بسیار شنیده ایم که بازیگر نقش اولش معلمی باشد.

 

حال می خواهیم از کسی برایتان بنویسم که مانند همه معلمان همواره فردی دلسوز ومتعهد بکار  بود و همه تلاش خود را وقف رسیدگی به شغلش میکرد وبه گواه همکارانش در این راه موفق بود.

اما حیف که دست تقدیر او را خیلی زود ازمیان ما گرفت.معلم علی حسن پور در روز 14 فروردین 1388 درهالی که به همراه خانواده ویک از ی دوستان از مسافرت نوروزی بسوی شهر خود برای به موقع حاضر شدن در محل کار باز می گشت در مکانی خارج از شهرستان گرمسار برای استراهت توقف کردند اما هنوز نفسی تازه نکرده بودند که متوجه می شود که دخترانش در استخر آبی که در همان حوالی بود افتاه اند و درحال غرق شدن اند این معلم جان فدا .........................

برای خواندن متن کامل این مطلب به ادامه مراجعه فرمایید...

 


بافرا رسیدن این  روزها ازماه اردیبهشت چه برای دانش آموزان امروز وچه برای دانش آموزان دیروز خود به خود خاطراتی از معلمان سالهای گذشته تداعی میکند .کسانی که تنها برای ما به عنوان یک تعلیم دهنده در مدرسه نیستند بلکه اسوه ای از اخلاق ایثار . وشجاعت اند

بی شک همه ما  در محل زندگیمان چنین افرادی را می شناسیم که برای نجات زندگی دیگران جان خود را به خطر انداخته باشند ویا اقلا در خبرها از این دست فداکاری ها بسیار شنیده ایم که بازیگر نقش اولش معلمی باشد.

 

ما قصد تکرار این نامها را نداریم چراکه جایگاه چراغی که راه تاریک جامعه را روشن می کند هیچ نیازمند یادآوری نبوده ونیست فقط شاید به نوعی قدردانی از وجود این فرشتگان خاکی باشد

 

مثلاآموزگار مازندرانی  آقای خسرو حسن نسب عسگری که درحادثه آتش سوزی بخاری درمدرسه جان ش رابرای حفظ دانش آموزان به خطر انداخت وبااینکه موفق شد دچار اسیب شدید گشت.یا نوروزعلی رضایی معلم چالدرانی که باانداختن خود در اب رودخانه توانست جان دانش آموز در حال غرق را نجات دهد یا اقای مرتضی داوری معلم لرستانی که ناجی دانش آموزانش درآتش سوزی مدرسه شد.

یاحتی در همین استان خراسان خودمان حادثه ای که در اردو دانش آموزوی دختران درکنار سد کارده مشهد خبرساز شد وطی آن معلم جوان که برای نجات یکی از دانش آموزان که درحال غرق شدن بود از دست داد نام این معلم شجاع بانجات دادن دانش آموز بیشتر برسر زبانها افتاد یا معلم محمود رضا واعزی در نیشابور به محض دیدن سقوط تیرک دروازه روی سر یکی از شاگردان اورا بسویی انداخته وجان وی را نجات داده اما خود بر اثر برخورد تیرک به سرش جانش را در راه اثبات ایثار از دست داد.

 

ما هیچ یک از این قهرمانان فداکار را تا قبل از این نمی شناختیم ،ویا با نامشان آشنایی نداشتیم اما در نظر هر یک از ما مقامی والایی دارند .

حال می خواهم از کسی برایتان بنویسم که مانند همه معلمان همواره فردی دلسوز ومتعهد بکار  بود و همه تلاش خود را وقف رسیدگی به شغلش میکرد وبه گواه همکارانش در این راه موفق بود.

علی حسن پور در دی ماه سال1349 در چناران دیده به جهان گشود .تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شاهرخ قدس فعلی گذرانید ودوران  راهنمایی را در مدرسه جلال سپری کرد و بعدازبه پایان رسانیدن دوران متوسطه در دبیرستان آیت الله کاشانی،باقبولی در کنکور سراسری 69-70 در مراکز تربیت معلم مشغول به تحصیل شد وبعد از فارغ تحصیل ی در روستاب آب قد چناران مشغول به تدریس شد.وی بعد از چند سال تدریس در روستاهای اطراف شهرستان به همان مدرسه دوران ابتدایی بازگشت ومشغول به تدریس شد.او چند سالی را نیز در دبستان شهید رضوی به تدریس پرداخت وبقیه حضورش در این دبستان را سمت مدیریت گذارنید.

 

او به گفته پدر ومادرش همیشه کوشا وبا انظباط بود ودر تمامی دوران زندگی همواره به یاری اطرافیان ودوستان وهمچنین دانش اموزان خود همت میگماردو همیشه مشوق خوبی برای همه بود یکی از ویژگی های بارزش خوش برخورد ،خوش صحبت و مردم دار بودنش بود که این گفته را همکاران،دوستان ودانش آموزانش تصدیق میکنند.

 

گفتن این مطالب صرفا جهت یاد آوری از یکی از اموزگاران خوش فکر ودلسوز و کسی که همیشه فرهنگ،ریشه وتمدن خاک ومرزو بومش نکته بارز سخنانش بود و دانش آموزان خود را بااین اندیشه پرورش می داد.

اما حیف که دست تقدیر او را خیلی زود ازمیان ما گرفت.معلم علی حسن پور در روز 14 فروردین 1388 درهالی که به همراه خانواده ویک از ی دوستان از مسافرت نوروزی بسوی شهر خود برای به موقع حاضر شدن در محل کار باز می گشت در مکانی خارج از شهرستان گرمسار برای استراهت توقف کردند اما هنوز نفسی تازه نکرده بودند که متوجه می شود که دخترانش در استخر آبی که در همان حوالی بود افتاه اند و درحال غرق شدن اند این معلم جان فدا این بار نه در نقش یک آموزگار بلکه در نقش پدری عاشق خود را محل حادثه می رساند وبدون هیچ معطلی خود را به2فرزندش می که در حال غرق شدن اند رساند وتوانست یکی از آنها را نجات بدهد اما وحشت وخستگی باعث شد تا او را از آب خارج کنند،بارسیدن نیروی امداد امیدها می رفت که زنده بماند.اما معلم از اینکه نتوانسته فرزند دیگرش را نجات دهد سخت در فشار بود و دیگر احیای قلب هم برایش چاره ساز نشد.

آموزگار علی حسن پور سال آخر زندگی اش را در روستای خیج مشغول به کار بود

شاعر به درستی گفته:

معلم چراغیست گیتی فروز   که هرگز نیفتد زگرمی وسوز



:: موضوعات مرتبط: معلم عزیز روزت مبارک کلیک کنید , ,
:: بازدید از این مطلب : 1009
<-PostRate->
|
امتیاز مطلب : <-PostRateResult->
|
تعداد امتیازدهندگان : <-PostRateCount->
|
مجموع امتیاز : <-PostRateTotal->
ن : [cb:post_author_name]
ت : [cb:post_create_date]

معلم نورعشق تو تن تو   معلم لاله گون شد پیرهن تو

زاحوال خوشت کس را خبر نیست   چو دریا پاک بوده دامن تو

 

 هرسال بافرا رسیدن این  روزها ازماه اردیبهشت چه برای دانش آموزان امروز وچه برای دانش آموزان دیروز خود به خود خاطراتی از معلمان سالهای گذشته تداعی میکند.

کسانی که تنها برای ما به عنوان یک تعلیم دهنده در مدرسه نیستند بلکه اسوه ای از اخلاق ایثار  وشجاعت اند

بی شک همه ما  در محل زندگیمان چنین افرادی را می شناسیم که برای نجات زندگی دیگران جان خود را به خطر انداخته باشند ویا اقلا در خبرها از این دست فداکاری ها بسیار شنیده ایم که بازیگر نقش اولش معلمی باشد.

 

حال می خواهیم از کسی برایتان بنویسم که مانند همه معلمان همواره فردی دلسوز ومتعهد بکار  بود و همه تلاش خود را وقف رسیدگی به شغلش میکرد وبه گواه همکارانش در این راه موفق بود.

اما حیف که دست تقدیر او را خیلی زود ازمیان ما گرفت.معلم علی حسن پور در روز 14 فروردین 1388 درهالی که به همراه خانواده ویک از ی دوستان از مسافرت نوروزی بسوی شهر خود برای به موقع حاضر شدن در محل کار باز می گشت در مکانی خارج از شهرستان گرمسار برای استراهت توقف کردند اما هنوز نفسی تازه نکرده بودند که متوجه می شود که دخترانش در استخر آبی که در همان حوالی بود افتاه اند و درحال غرق شدن اند این معلم جان فدا .........................

برای خواندن متن کامل این مطلب به ادامه مراجعه فرمایید...

 


بافرا رسیدن این  روزها ازماه اردیبهشت چه برای دانش آموزان امروز وچه برای دانش آموزان دیروز خود به خود خاطراتی از معلمان سالهای گذشته تداعی میکند .کسانی که تنها برای ما به عنوان یک تعلیم دهنده در مدرسه نیستند بلکه اسوه ای از اخلاق ایثار . وشجاعت اند

بی شک همه ما  در محل زندگیمان چنین افرادی را می شناسیم که برای نجات زندگی دیگران جان خود را به خطر انداخته باشند ویا اقلا در خبرها از این دست فداکاری ها بسیار شنیده ایم که بازیگر نقش اولش معلمی باشد.

 

ما قصد تکرار این نامها را نداریم چراکه جایگاه چراغی که راه تاریک جامعه را روشن می کند هیچ نیازمند یادآوری نبوده ونیست فقط شاید به نوعی قدردانی از وجود این فرشتگان خاکی باشد

 

مثلاآموزگار مازندرانی  آقای خسرو حسن نسب عسگری که درحادثه آتش سوزی بخاری درمدرسه جان ش رابرای حفظ دانش آموزان به خطر انداخت وبااینکه موفق شد دچار اسیب شدید گشت.یا نوروزعلی رضایی معلم چالدرانی که باانداختن خود در اب رودخانه توانست جان دانش آموز در حال غرق را نجات دهد یا اقای مرتضی داوری معلم لرستانی که ناجی دانش آموزانش درآتش سوزی مدرسه شد.

یاحتی در همین استان خراسان خودمان حادثه ای که در اردو دانش آموزوی دختران درکنار سد کارده مشهد خبرساز شد وطی آن معلم جوان که برای نجات یکی از دانش آموزان که درحال غرق شدن بود از دست داد نام این معلم شجاع بانجات دادن دانش آموز بیشتر برسر زبانها افتاد یا معلم محمود رضا واعزی در نیشابور به محض دیدن سقوط تیرک دروازه روی سر یکی از شاگردان اورا بسویی انداخته وجان وی را نجات داده اما خود بر اثر برخورد تیرک به سرش جانش را در راه اثبات ایثار از دست داد.

 

ما هیچ یک از این قهرمانان فداکار را تا قبل از این نمی شناختیم ،ویا با نامشان آشنایی نداشتیم اما در نظر هر یک از ما مقامی والایی دارند .

حال می خواهم از کسی برایتان بنویسم که مانند همه معلمان همواره فردی دلسوز ومتعهد بکار  بود و همه تلاش خود را وقف رسیدگی به شغلش میکرد وبه گواه همکارانش در این راه موفق بود.

علی حسن پور در دی ماه سال1349 در چناران دیده به جهان گشود .تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شاهرخ قدس فعلی گذرانید ودوران  راهنمایی را در مدرسه جلال سپری کرد و بعدازبه پایان رسانیدن دوران متوسطه در دبیرستان آیت الله کاشانی،باقبولی در کنکور سراسری 69-70 در مراکز تربیت معلم مشغول به تحصیل شد وبعد از فارغ تحصیل ی در روستاب آب قد چناران مشغول به تدریس شد.وی بعد از چند سال تدریس در روستاهای اطراف شهرستان به همان مدرسه دوران ابتدایی بازگشت ومشغول به تدریس شد.او چند سالی را نیز در دبستان شهید رضوی به تدریس پرداخت وبقیه حضورش در این دبستان را سمت مدیریت گذارنید.

 

او به گفته پدر ومادرش همیشه کوشا وبا انظباط بود ودر تمامی دوران زندگی همواره به یاری اطرافیان ودوستان وهمچنین دانش اموزان خود همت میگماردو همیشه مشوق خوبی برای همه بود یکی از ویژگی های بارزش خوش برخورد ،خوش صحبت و مردم دار بودنش بود که این گفته را همکاران،دوستان ودانش آموزانش تصدیق میکنند.

 

گفتن این مطالب صرفا جهت یاد آوری از یکی از اموزگاران خوش فکر ودلسوز و کسی که همیشه فرهنگ،ریشه وتمدن خاک ومرزو بومش نکته بارز سخنانش بود و دانش آموزان خود را بااین اندیشه پرورش می داد.

اما حیف که دست تقدیر او را خیلی زود ازمیان ما گرفت.معلم علی حسن پور در روز 14 فروردین 1388 درهالی که به همراه خانواده ویک از ی دوستان از مسافرت نوروزی بسوی شهر خود برای به موقع حاضر شدن در محل کار باز می گشت در مکانی خارج از شهرستان گرمسار برای استراهت توقف کردند اما هنوز نفسی تازه نکرده بودند که متوجه می شود که دخترانش در استخر آبی که در همان حوالی بود افتاه اند و درحال غرق شدن اند این معلم جان فدا این بار نه در نقش یک آموزگار بلکه در نقش پدری عاشق خود را محل حادثه می رساند وبدون هیچ معطلی خود را به2فرزندش می که در حال غرق شدن اند رساند وتوانست یکی از آنها را نجات بدهد اما وحشت وخستگی باعث شد تا او را از آب خارج کنند،بارسیدن نیروی امداد امیدها می رفت که زنده بماند.اما معلم از اینکه نتوانسته فرزند دیگرش را نجات دهد سخت در فشار بود و دیگر احیای قلب هم برایش چاره ساز نشد.

آموزگار علی حسن پور سال آخر زندگی اش را در روستای خیج مشغول به کار بود

شاعر به درستی گفته:

معلم چراغیست گیتی فروز   که هرگز نیفتد زگرمی وسوز



:: موضوعات مرتبط: معلم عزیز روزت مبارک کلیک کنید , ,
:: بازدید از این مطلب : 1258
<-PostRate->
|
امتیاز مطلب : <-PostRateResult->
|
تعداد امتیازدهندگان : <-PostRateCount->
|
مجموع امتیاز : <-PostRateTotal->
ن : [cb:post_author_name]
ت : [cb:post_create_date]

RSS

Powered By
loxblog.Com